مقایسه تاثیرروش آموزش سنتی و آموزش ترکیبی (سنتی و الکترونیکی) در ارتقا مهارت عملی ساخت پلاک متحرک ارتودنسی

مقدمه: آموزش مبتنی بر رایانه می تواند پاره ای نواقص و محدودیت های آموزش سنتی را جبران نماید. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر استفاده ازآموزش الکترونیکی به صورت فیلم و پاورپوینت ساخت اجزا سیمی پلاک متحرک ارتودنسی به عنوان مکمل آموزش سنتی در ایجاد مهارت در واحد عملی پری کلینیک دانشجویان دندانپزشکی بود. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی آینده نگر، 40 نفر از دانشجویان ترم هشتم دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال تحصیلی 92-91 که واحد ارتودنسی 1 عملی را آغاز می نمودند با استفاده از روش نمونه گیری آسان انتخاب شدندو سپس به صورت تصادفی به دوگروه تقسیم شدند. گروه شاهد تحت آموزش سنتی شامل آموزش عملی ساخت اجزا، سیمی پلاک متحرک ارتودنسی توسط استاد وگروه تجربی تحت همان آموزش به­علاوه آموزش الکترونیک قرار گرفتند. در این مطالعه مهارت ایجاد شده در دانشجویان در زمینه ساخت سه جزء اصلی پلاک های متحرک ارتودنسی adams clasp, labial bow و z spring، بر اساس چک لیست 21 آیتمی مورد بررسی قرار گرفت. ازآزمون t مستقل وزوجی جهت تحلیل داده­ها استفاده شد. نتایج: میانگین مجموع نمرات دو گروه کنترل و گروه ترکیبی سنتی و e-learning به ترتیب 4/1±2/14و8/1±5/15(از 20 نمره) بود و اختلاف آنها از نظر آماری معنادار بود (31/2t=، 026/0= p). در مقایسه میانگین نمره مهارت ساخت labial bow در گروه ترکیبی سنتی و e-learning بیش تر از گروه شاهد بود(72/2t=، 01/0= p). در حالی که میانگین نمرات ساخت z spring و adams clasp , در دو گروه اختلاف معنادار را نشان نداد. نتیجه گیری: استفاده از آموزش الکترونیکی به عنوان مکمل آموزش سنتی، می تواند در ارتقای مهارت عملی دانشجویان در ساخت اجزاء سیمی اپلاینس متحرک ارتودنسی نقش داشته باشد.